مقالات در دست انتشار                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علم و هنر یزد
چکیده:   (114 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال سلوک  یک اختلال روانپزشکی در کودکان و نوجوانان است که با رفتار هنجارشکنانه مکرر و مداوم و نقض حقوق دیگران مشخص می شود. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر سازگاری روانی نوجوانان دارای اختلال سلوک بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان دارای اختلال سلوک 14 الی 18 ساله مراجعه‏کننده به کلنیک‏های روانشناسی شهر اهواز، 30 نفر داوطلب واجد شرایط در دسترس وارد مطالعه شدند که به صورت گمارش تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات پرسشنامه سازگاری (بل، 1961) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان شناختی رفتاری گروهی مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز آزمون سازگاری روانی در نوجوانان دارای اختلال سلوک در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که از درمان شناختی رفتاری گروهی می توان به عنوان یک درمان مکمل جهت بهبود سازگاری روانی نوجوانان دارای اختلال سلوک استفاده کرد.
 
     
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb