1- دانشگاه علم و هنر یزد
چکیده: (114 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال سلوک یک اختلال روانپزشکی در کودکان و نوجوانان است که با رفتار هنجارشکنانه مکرر و مداوم و نقض حقوق دیگران مشخص می شود. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر سازگاری روانی نوجوانان دارای اختلال سلوک بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان دارای اختلال سلوک 14 الی 18 ساله مراجعهکننده به کلنیکهای روانشناسی شهر اهواز، 30 نفر داوطلب واجد شرایط در دسترس وارد مطالعه شدند که به صورت گمارش تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات پرسشنامه سازگاری (بل، 1961) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان شناختی رفتاری گروهی مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز آزمون سازگاری روانی در نوجوانان دارای اختلال سلوک در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که از درمان شناختی رفتاری گروهی می توان به عنوان یک درمان مکمل جهت بهبود سازگاری روانی نوجوانان دارای اختلال سلوک استفاده کرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی