مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سمیه فکوریان1 
، سیما عندلیب*2
، سیما عندلیب*2
1- گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده ی علوم انسانی ، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
2- دانشکده ی علوم انسانی، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
2- دانشکده ی علوم انسانی، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
چکیده: (195 مشاهده)
مقدمه: اختلال ملال جنسیتی اغلب با نارضایتی فرد از ظاهر فیزیکی همراه است. ظاهر بدنی نامطلوب ممکن است منجر به درک نامشخصی از هویت جنسیتی شود. عدم تطابق بین جنسیتی که فرد تجربه می کند و جنسیتی که در جامعه به آنها نسبت داده می شود منجر به نارضایتی فرد می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روان درمانی یکپارچه نگر بر افکار خودکشی و خودشفقت ورزی در افراد دارای ملال جنسیتی انجام شد.
روش کار: در این پژوهش جامعه آماری شـامل کلیـه افراد دارای اختلال ملال جنسیتی در مرکز مداخله روان درمانی در استان اصفهان در زمستان 1401 بود و به صورت نیمه آزمایشی انجام شد. نمونه آماری این پژوهش شـامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده به دو گروه کنترل(15 نفر) و آموزش(15 نفر) تخصیص یافت و براسـاس نمونهگیری در دسـترس و مبتنی بـر هـدف؛ افراد انتخاب شده 8 جلسه ی 90 دقیقه ای اموزش روان درمانی یکپارچه نگر را دریافت کرد.گروه آزمایش پیش و پس از ازمون تمامی پرسشنامه ها را پر نمود. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی بک و استیر (1991) و پرسشنامه شفقت به خود نف (2003) (فرم کوتاه) بود. تحلیل دادها با استفاده از آزمون کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که روان درمانی یکپارچه نگر بر افکار خودکشی و شفقت به خود تاثیر دارد. به دلیل شرایط خاص روانی افراد دارای مشکل ملال جنسیتی، تاثیر روان درمانی یکپارچه نگر بر آنها محسوس بوده است.
نتیجه گیری: در یک جمعبندی میتوان مطرح کرد، استفاده از رویکرد روان درمانی یکپارچه نگر برای کاهش افکار خودکشی و افزایش شفقت به خود مفید است.
روش کار: در این پژوهش جامعه آماری شـامل کلیـه افراد دارای اختلال ملال جنسیتی در مرکز مداخله روان درمانی در استان اصفهان در زمستان 1401 بود و به صورت نیمه آزمایشی انجام شد. نمونه آماری این پژوهش شـامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده به دو گروه کنترل(15 نفر) و آموزش(15 نفر) تخصیص یافت و براسـاس نمونهگیری در دسـترس و مبتنی بـر هـدف؛ افراد انتخاب شده 8 جلسه ی 90 دقیقه ای اموزش روان درمانی یکپارچه نگر را دریافت کرد.گروه آزمایش پیش و پس از ازمون تمامی پرسشنامه ها را پر نمود. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی بک و استیر (1991) و پرسشنامه شفقت به خود نف (2003) (فرم کوتاه) بود. تحلیل دادها با استفاده از آزمون کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که روان درمانی یکپارچه نگر بر افکار خودکشی و شفقت به خود تاثیر دارد. به دلیل شرایط خاص روانی افراد دارای مشکل ملال جنسیتی، تاثیر روان درمانی یکپارچه نگر بر آنها محسوس بوده است.
نتیجه گیری: در یک جمعبندی میتوان مطرح کرد، استفاده از رویکرد روان درمانی یکپارچه نگر برای کاهش افکار خودکشی و افزایش شفقت به خود مفید است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
