1- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
چکیده: (16592 مشاهده)
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به بررسی و مقایسهٔ شرایط مختلف پسنورد شنیداری تغییریافته شامل پسنورد شنیداری تأخیر یافته و پسنورد تغییریافتهٔ فرکانسی بر بسامد لکنت بهصورت درصد هجای لکنتشده (SS%) در گفتار تکنفرهٔ افراد دارای لکنت میپردازد.
روشبررسی: در پژوهش حاضر ۲۲ فرد دارای لکنت در محدودهٔ سنی ۴۴-۱۷ سال شرکت کردند. هر کدام ۱۴ نمونهٔ گفتار تکنفره و در مجموع ۳۰۸ نمونهٔ گفتاری تحت شرایط ششگانهٔ پسنورد شنیداری تغییریافته و یک حالت کنترل تولید نمودند. پژوهش در طی دو جلسه و با استفاده از نرمافزار Fluency Coach انجام گرفت.
یافتهها: پسنورد شنیداری تغییریافته بهطور متوسط لکنت را بهمیزان ۵۴درصد و ۵۲درصد در جلسهٔ اول و دوم کاهش داد. تمامی ۶ شرط پسنورد شنیداری تغییریافته بهطور متوسط بسامد لکنت را در مقایسه با حالت کنترل کاهش دادند؛ ولی این کاهش فقط در شرایط تأخیر ۶۵میلیثانیه (۰٫۰۰۱=P)، تأخیر ۷۵میلیثانیه (۰٫۰۰۱>P)، تأخیر ۶۵میلیثانیه با کاهش فرکانسی نیم اکتاو (۰٫۰۱۲=P) و تأخیر ۷۵میلیثانیه با افزایش فرکانسی نیم اکتاو (۰٫۰۱۴=P) دارای تفاوت معنادار با حالت کنترل بود. پاسخ آزمودنیها به ارائهٔ پسنورد شنیداری تغییریافته یکسان نبود و در دو جلسه ثبات نداشت.
نتیجهگیری: پسنورد شنیداری تغییریافته، بسامد لکنت را در گفتار تکنفره کاهش میدهد ولی همهٔ ترکیبات ممکن باعث کاهش معنادار لکنت نمیشود. میزان بهرهوری افراد دارای لکنت از پسنورد شنیداری تغییریافته متفاوت است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی