مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

Mendeley  

Zotero  

Shirbaigy M, Sarmadi M, Moradi A. Comparing Spiritual Health, Self-Efficacy, and Life Expectancy among Physically-Active, Mentally-Active, and Inactive Elderly. MEJDS 2020; 10 :1-1
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1214-fa.html

زمینه و هدف: بررسی و مقایسۀ تأثیر شرکت‌کردن سالمندان در قالب گروه‌های اجتماعی، ورزشی و تفریحی، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است؛ ازاین‌رو هدف از انجام‌دادن این پژوهش مقایسۀ سلامت معنوی، خودکارآمدی و امید به زندگی بین سه گروه از سالمندان (فعال بدنی، فعال ذهنی و غیرفعال) بود.
روش‌بررسی: این پژوهش با روش توصیفی‌تحلیلی و با استفاده از پرسش‌نامه‌های سلامت معنوی (پولوتزینوالیسون، ۱۹۸۲)، خودکارآمدی (شرر، ۱۹۸۲) و امید به زندگی (اشنایدر، ۱۹۹۱) انجام شد. جامعۀ آماری موردمطالعۀ این پژوهش، همۀ سالمندان (افراد بالای ۶۰ سال) شهرستان کرمانشاه در سال ۱۳۹۷بود که با توجه به دردسترس‌بودن نمونه‌ها، تعداد ۳۴۶ نفر (۱۲۴ غیرفعال، ۱۰۴ فعال بدنی و ۱۱۸ فعال ذهنی) انتخاب شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و روش‌های آماری‌توصیفی (میانگین و انحراف‌معیار) و تحلیلی (تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA)) و در صورت معناداری رابطه، از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. همچنین سطح معناداری ۰٫۰۵ =αدر نظر گرفته شد. 
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین نمرات سلامت معنوی هر سه گروه، تفاوت معناداری وجود نداشت (۰٫۰۸۱=p)؛ ولی در نمرات امید به زندگی و خودکارآمدی تفاوت بین گروه‌ها معنادار بود (۰٫۰۰۱≥p)؛ به‌طوری که گروه فعال بدنی و فعال ذهنی، نمرات بالاتری در این مقیاس‌ها به دست آوردند. 
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، مشارکت سالمندان در فعالیت‌های گروهی و دسته‌جمعی، مانند فعالیت‌های ورزشی و همچنین بازی‌های ذهنی و فکری، خودکارآمدی و به‌طور کلی امید به زندگی آنان را افزایش می دهد.