مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: ناسازگاری همجنس‌گرایان با اجتماع، مشکلات سلامت روان را برای این افراد موجب می‌شود و بهزیستی روان‌شناختی و اجتماعی آن‌ها را کم‌رنگ می‌کند. هدف پژوهش حاضر در فاز اول، رواسازی و اعتباریابی ابزار نگرش به همجنس‌گرایی و در فاز دوم، تبیین رابطهٔ بین نگرش به همجنس‌گرایی و سازگاری اجتماعی در مردان همجنس‌گرا براساس اِسنادهای علّی بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش در فاز اول اعتباریابی و در فاز دوم از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمام مردان همجنس‌گرا در شهر تهران در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند که از میان آن‌ها به‌روش نمونه‌گیری دردسترس از شبکه‌های مجازی مرتبط با انجمن حمایت از دگرباشان ایرانی ۲۰۶ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس سازگاری اجتماعی (ویسمن و باتول، ۱۹۷۶) و پرسش‌نامهٔ سبک اِسنادی (پیترسون و همکاران، ۱۹۸۲) و پرسش‌نامهٔ نگرش به همجنس‌گرایی (دانجیک-کاستیک و همکاران، ۲۰۱۲) بود. در فاز اول برای بررسی اعتبار پرسش‌نامه از شاخص نسبت روایی محتوایی (CVR) و نظر ده متخصص هیئت‌علمی دانشگاه استفاده شد. در فاز دوم برای تحلیل داده‌ها، مدل‌سازی معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون در نرم‌افزارهای AMOSو SPSS در سطح معناداری ۰٫۰۵ به‌کار رفت.
یافته‌ها: مدل دوعاملی پرسش‌نامهٔ نگرش به همجنس‌گرایی با داده‌های گردآوری‌شده برازش پذیرفتنی داشت (۱٫۵۷=df/^۲X، ۰٫۹۰۵=CFI، ۰٫۹۰۸=GFI، ۰٫۸۷۱=AGFI، ۰٫۰۵۳=RMSEA). ضریب مسیر مستقیم بین نگرش به همجنس‌گرایی و سازگاری اجتماعی مثبت و معنادار (۰٫۰۱۶=p، ۰٫۳۲۰=β) و ضریب مسیر مستقیم بین اِسنادهای علّی و سازگاری اجتماعی منفی و معنادار بود (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۴۸۲-=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین نگرش به همجنس‌گرایی و سازگاری اجتماعی منفی و معنادار به‌دست آمد (۰٫۰۰۸=p، ۰٫۱۷۲-=β). شاخص‌های نکویی برازش حاکی‌از برازش مطلوب مدل با داده‌های گردآوری‌شده بود (۱٫۳۹=df/^۲X، ۰٫۹۸۱=CFI، ۰٫۹۷۴=GFI، ۰٫۹۴۴=AGFI، ۰٫۰۴۴=RMSEA).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش، پرسش‌نامهٔ نگرش به همجنس‌گرایی از روایی و اعتبار مطلوب برخوردار است. همچنین رابطهٔ بین نگرش به همجنس‌گرایی و سازگاری اجتماعی در مردان همجنس‌گرا براساس اِسنادهای علّی درونی، پایدار و کلی تبیین می‌شود.