زمینه و هدف: سالمندی جمعیت برای سازمانهای بیمهگر، فرصتی است که در صورت نبود برنامهریزی تبدیل به تهدید میشود. این مطالعه با هدف شناسایی الگوی مصرف خدمات بستری سالمندان تحت پوشش بیمهٔ نیروهای مسلح در سال ۱۳۹۷ انجام شد.
روشبررسی: این پژوهش توصیفیتحلیلی و مقطعی بود. جامعهٔ آماری را بیمهشدگان ۶۰ سال و بیشتر خدمتگیرنده از بیمارستانهای طرف قرارداد و غیرطرف قرارداد تشکیل دادند. تعداد نمونه ۴۹۱ نفر بود که بهروش طبقهبندی تصادفی انتخاب شدند. دادهها از پایگاه گزارشات بخش اسناد پزشکی و روزپرداخت بانک اطلاعاتی سازمان (Oracle) جمعآوری شد و با نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۴ تحلیل شد. در این پژوهش آزمونهای یومن-ویتنی و کروسکال والیس با سطح معناداری ۰٫۰۵ بهکار رفت.
یافتهها: میانگین مدت اقامت ۱٫۵±۵٫۵۸ روز بود. میزان بیشتر روز-بستری، برای بخش قلب به تعداد ۲۵۲ بیمهشده (۱۸٫۹۵درصد) و از نظر نوع خدمت مربوط به بایپس شریان کرونر ۴٫۷۰±۸٫۱۷ روز بود. بیمارستانهای با ماهیت سپاه، مراکز پرمراجعهتر بستری نظامی بودند. آزمون کروسکال والیس بین مدت اقامت بخشهای مختلف با نوع خدمت (۰٫۰۰۲=p) و نیز بین هزینههای درمانی گروههای سنی مختلف (۰٫۰۰۱>p) تفاوت معنادار نشان داد. هزینهٔ بیشتر پرداختشده مربوط به بخش قلب و گروه سنی سالمندان جوان و هزینهٔ کمتر مربوط به بخش رادیوتراپی بود. آزمون یومن-ویتنی نشان داد، زنان بهطور معناداری هزینهٔ بستری بیشتری از مردان دارند (۰٫۰۴۱=p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش بار و هزینهٔ بیشتر بستری سالمندان مربوط به بیماریهای قلبی است؛ بنابراین برنامهریزی جهت توسعهٔ تعهدات سازمان بیمه بهمنظور پیشگیری از بروز چنین بیماریهایی که کاهش کیفیت زندگی و ناتوانی زودرس را در سالمندان در پی خواهد داشت، از ملزومات مواجهه با این پدیده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |