زمینه و هدف: اختلالات یادگیری محدود به ناتوانی در یادگیری ریاضی یا خواندن نمیشود؛ بلکه هر فعالیتی را که فرد بهصورت روزانه در آن درگیر است، شامل میشود. درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد ازجمله درمانهایی است که میتواند در این زمینه مؤثر باشد. هدف پژوهش حاضر، تدوین برنامهٔ پروتکل درمانی مبتنیبر پذیرش و تعهد با استفاده از استعارههای مثنوی معنوی مولانا بود.
روشبررسی: این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی انجام پذیرفت. در این پژوهش بررسی حکایتهای مثنوی معنوی با استفاده از روش تحلیل محتوا بهمنظور استخراج محتوای پنهان حکایتها و تطابق آنها با مقولههای درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد صورت گرفت. سپس در قالب برنامۀ هشتجلسهای ۷۵ دقیقهای (هر هفته دو جلسه) پروتکل درمانی مبتنیبر پذیرش و تعهد با استفاده از استعارههای مثنوی تنظیم شد. برای بررسی روایی پروتکل در بخش دوم پژوهش، پروتکل طراحیشده بهطور آزمایشی روی یک خانم ۳۵ ساله، دارای تحصیلات لیسانس و خانهدار و دارای فرزند مبتلا به مشکلات یادگیری تحصیلی (که دارای صفات بیشفعالی نیز بود و اختلال یادگیری آن ریشه در بیشفعالی وی داشت) اجرا شد.
یافتهها: درمجموع هشت حکایت مرتبط یافت شد که تناظر هر شش مقولهٔ درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد در آنها پیدا بود؛ همچنین روایی پروتکل در اجرای آزمایشی روی یک آزمودنی با استفاده از مشاهدات بالینی و سؤالات بازپاسخ به تأیید رسید.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش، در مثنوی معنوی استعارههای متناظر با درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بهمنظور بومیسازی این درمان با استفاده از حکایتهای مثنوی معنوی وجود دارد و پروتکل طراحیشده با استفاده از این استعارهها دارای روایی محتوایی مناسبی است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |