مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اختلال یادگیری ریاضی از انواع اختلالات یادگیری است. بازی‌درمانی یکی از روش‌هایی است که زمینهٔ یادگیری و برقراری ارتباط را در کودکان فراهم می‌کند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر بازی‌های حرکتی بر دقت، تمرکز، حافظهٔ فعال و یادگیری ریاضی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بود.
روش‌بررسی: این پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گواه بود. جامعهٔ پژوهش را تمامی کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی مقطع ابتدایی پایهٔ اول تا سوم شهر کرمان تشکیل دادند که تعداد آن‌ها ۳۵ نفر بود. تعداد سی نفر واجد شرایط مطالعه و داوطلب شرکت، وارد پژوهش شدند و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). پس از اجرای پیش‌آزمون در گروه‌ها، به‌مدت دو ماه تمرینات بازی‌های حرکتی روی گروه آزمایش اعمال شد؛‌ اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. درنهایت پس از اتمام جلسات مداخله، پس‌آزمون روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. از آزمون هوش وکسلر برای کودکان-۴ (وکسلر، ۲۰۰۳) (خرده‌آزمون‌های مفاهیم تصاویر، تکمیل تصاویر، ظرفیت عدد و توالی عدد-حرف) به‌ترتیب به‌منظور سنجش دقت، تمرکز و حافظهٔ فعال و همچنین از آزمون ریاضی کی‌مت (کانولی، ۱۹۸۸) به‌منظور سنجش یادگیری ریاضی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در سطح معناداری ۰٫۰۵=α در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ تجزیه‌و‌تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، تمرینات بازی‌های حرکتی باعث بهبود دقت (۰٫۰۰۱>p)، تمرکز (۰٫۰۰۱>p)، حافظهٔ فعال (۰٫۰۰۱>p) و یادگیری ریاضی (۰٫۰۰۱>p) کودکان گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه شد.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، تمرینات بازی‌های حرکتی در کنار مربی باتجربه بر بهبود دقت، تمرکز، حافظهٔ فعال و یادگیری ریاضی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی پایهٔ اول تا سوم تأثیرگذار است.