زمینه و هدف: مشکلات ناشیاز سوءمصرف مواد در بسیاری از جنبهها مانند خلق، رفتار، عملکرد شناختی، اجتماعی و شغلی، نیاز به مداخلات روانشناختی را در این افراد و خانوادههای آنان را آشکار میکند؛ ازاینرو هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر کاهش آشفتگی هیجانی و عدم تحمل بلاتکلیفی همسران افراد سوءمصرفکنندهٔ مواد بود.
روشبررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی همسران (زنان) افراد سوءمصرفکنندهٔ مواد مراجعهکننده به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل در نیمهٔ اول سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. بهروش نمونهگیری دردسترس تعداد چهل نفر از افراد واجد شرایط وارد مطالعه شدند و در دو گروه بیستنفری آزمایش و گواه بهصورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسهٔ هفتاددقیقهای درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد براساس بستۀ آموزشی هیز و همکاران (۱۹۹۹) دریافت کرد؛ اما گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزار جمعآوری دادهها فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (لاویبوند و لاویبوند، ۱۹۹۵) و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، ۱۹۹۴) بود. دادهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمونهای تی و کای دو با بهرهگیری از نرمافزار آماری SPSS نسخهٔ ۲۲ تجزیهوتحلیل شد. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر کاهش آشفتگی هیجانی شامل استرس (۰٫۰۰۱>p)، اضطراب (۰٫۰۰۱>p) و افسردگی (۰٫۰۰۳=p) و همچنین کاهش عدم تحمل بلاتکلیفی (۰٫۰۰۱>p) و مؤلفههای آن شامل ناتوانی برای انجام عمل (۰٫۰۰۱>p)، استرسآمیزبودن بلاتکلیفی (۰٫۰۰۳=p)، منفیبودن رویدادهای غیرمنتظره (۰٫۰۰۱>p) و بلاتکلیفی در مورد آینده (۰٫۰۰۱>p) در همسران افراد سوءمصرفکنندهٔ مواد تأثیر داشت.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش سودمندی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر کاهش آشفتگی هیجانی و کاهش عدم تحمل بلاتکلیفی همسران افراد سوءمصرفکنندهٔ مواد سودمند و مؤثر است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |