دوره 2، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1391 )
جلد (2): 30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hasan Abadi S, Mohammadi M R, Ahghar G. The Comparison of Cognitive Behavioral Therapy (CBT) vs Drug Therapy Effect in Reducing Symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). MEJDS 2012; 2 (1) :19-30
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-312-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-312-fa.html
حسن‌آبادی سمانه، محمدی محمدرضا، احقر قدسی. مقایسه اثر‌بخشی رفتار درمانی شناختی و دارودرمانی بر کاهش علائم همراه اختلال نارسایی توجه و بیش‌فعالی. مجله مطالعات ناتوانی. 1391; 2 (1) :19-30
مقایسه اثر‌بخشی رفتار درمانی شناختی و دارودرمانی بر کاهش علائم همراه اختلال نارسایی توجه و بیش‌فعالی
سمانه حسن‌آبادی*1 
، محمدرضا محمدی2 ، قدسی احقر3
، محمدرضا محمدی2 ، قدسی احقر3
1-
2- روانپزشک، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دکترای علوم تربیتی، دانشیار پژوهشکده تعلیم و تربیت، تهران
2- روانپزشک، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دکترای علوم تربیتی، دانشیار پژوهشکده تعلیم و تربیت، تهران
چکیده: (19972 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر‌بخشی درمان شناختی- رفتاری و دارودرمانی و مقایسه اثر آنها بر کاهش علائم کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی-کمبود توجه صورت گرفتروش بررسی:از بین مراجعه کنندگان ۷ تا ۱۴ ساله مبتلا به اختلال کمبود توجه-بیش‌فعالی به کلینیک روانپزشکی کودکان بیمارستان روزبه،40 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه تخصیص یافته و در این پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون شرکت کردند. جمع‌آوری داده‌هابا استفاده از پرسشنامه اختلال بیش‌فعالی همراه با کمبود توجه بر اساس معیارهایآماری و تشخیصی انجمن روانشناسی امریکا، مقیاس اختلال بیش‌فعالی کانرز (فرم معلم)، مقیاس بیش‌فعالی کانرز (فرم والدین )انجام شد. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس، آزمون تی) استفاده شد.یافته‌ها: بررسی دو گروه از نظر میانگین کاهش علائم،با استفاده از هر ۳ ابزار به کار رفته در هفته‌های چهارم و هشتم حاکی از کاهش علائم در آنها بعد از مداخله بوده، لیکن کاهش میانگین علائم در گروه رفتار درمانی شناختی بیشتر از گروه دارودرمانی و اختلاف بین آنها معنادار بوده است(۰٫۰۰۱>P).نتیجه گیری: اگرچه رفتار درمانی شناختی و دارودرمانی هر دو بر کاهش علائم اختلال کمبود توجه-بیش‌فعالی مؤثرند، ولی درمان شناختی-رفتاری بیشتر از دارودرمانی در کاهش شدت این اختلال تأثیر دارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
