جلد 13 - شماره سال ۱۴۰۲
جلد (13): 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tatlari F, Hakimirad E, Kashani Vahid L, Ebrahimpoor M, Nosrati F, Mojaver S. Comparing the Effectiveness of Play Therapy Training Based on Parent-Child Relationship and Parent Management Program Training in Reducing the Symptoms of Oppositional Defiant Disorder and Improving the Resilience of These Children in Elementary School. MEJDS 2023; 13 :79-79
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3148-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3148-fa.html
تاتلاری فاطمه، حکیمی راد الهام، کاشانی وحید لیلا، ابراهیم پور مجید، نصرتی فاطمه، مجاور شیرین. مقایسهٔ اثربخشی آموزش بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک و آموزش برنامهٔ مدیریت والدین در کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای و ارتقای تاب‌آوری این کودکان در مقطع ابتدایی. مجله مطالعات ناتوانی. 1402; 13 () :79-79
فاطمه تاتلاری1 
، الهام حکیمی راد*2 ، لیلا کاشانی وحید3 ، مجید ابراهیم پور3 ، فاطمه نصرتی4 ، شیرین مجاور5
، الهام حکیمی راد*2 ، لیلا کاشانی وحید3 ، مجید ابراهیم پور3 ، فاطمه نصرتی4 ، شیرین مجاور5
1- کارشناس‌ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ ادبیات، علوم اجتماعی و انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ ادبیات، علوم اجتماعی و انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ ادبیات، علوم اجتماعی و انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (1090 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: از میان مشکلات رفتاری برونی‌سازی کودکان، نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای، یکی از رایج‌ترین مشکلات روان‌شناختی کودکان است؛ هدف پژوهش حاضر، مقایسهٔ آموزش بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک و آموزش برنامهٔ مدیریت والدین در کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای و ارتقای تاب‌آوری این کودکان در مقطع ابتدایی بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را مادران منطقهٔ هیجدهٔ شهر تهران دارای کودک با نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. از این جامعه ۳۶ نفر از افراد داوطلب واجد شرایط به‌شیوهٔ نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. داده‌ها در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون ازطریق پرسش‌نامۀ علائم مرضی کودکان (گادو و اسپرافکین، ۱۹۹۴) و مقیاس‌های توانمندی اجتماعی-هیجانی و تاب‌آوری (مرل و همکاران، ۲۰۱۱) جمع‌آوری شد. مادران به‌طور تصادفی در سه گروه بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک، برنامهٔ مدیریت والدین و گواه (هر گروه دوازده نفر) قرار گرفتند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره و آزمون تعقیبی توکی در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴ صورت گرفت. مقادیر احتمال کمتر از ۰٫۰۵ از نظر آماری معنادار بود.
یافته‌ها: بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک و برنامهٔ مدیریت والدین در کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای (۰٫۰۰۱>p) و افزایش مؤلفه‌های تاب‌آوری شامل خودتنظیمی، توانمندی اجتماعی، همدلی، مسئولیت‌پذیری و کل تاب‌آوری مؤثر بودند (۰٫۰۰۱>p). براساس نتایج مقایسهٔ زوجی گروه‌ها، میان دو گروه دریافت‌کنندهٔ آموزش، در کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای و ارتقای تاب‌آوری و مؤلفه‌های آن در دانش‌آموزان تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰٫۰۵<p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها، بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک و برنامهٔ مدیریت والدین در بهبود نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای و تاب‌آوری این کودکان اثربخش‌اند و تفاوت معناداری بین اثربخشی دو مداخله وجود ندارد.
واژه‌های کلیدی: بازی‌درمانی مبتنی‌بر رابطهٔ والد-کودک، برنامهٔ مدیریت والدین، نشانگان اختلال نافرمانی مقابله‌ای، تاب‌آوری
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Achenbach TM, Ivanova MY, Rescorla LA, Turner LV, Althoff RR. Internalizing/externalizing problems: review and recommendations for clinical and research applications. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2016;55(8):647–56. [DOI]
2. León–Del–Barco B, Mendo–Lázaro S, Polo–Del–Río MI, López–Ramos VM. Parental psychological control and emotional and behavioral disorders among Spanish adolescents. Int J Environ Res Public Health. 2019;16(3):507. [DOI]
3. Burke JD, Evans SC, Carlson GA. Debate: oppositional defiant disorder is a real disorder. Child Adolesc Ment Health. 2022;27(3):297–9. [DOI]
4. Tung I, Lee SS. Negative parenting behavior and childhood oppositional defiant disorder: differential moderation by positive and negative peer regard. Aggress Behav. 2014;40(1):79–90. [DOI]
5. Booker JA, Capriola-Hall NN, Greene RW, Ollendick TH. The parent–child relationship and posttreatment child outcomes across two treatments for oppositional defiant disorder. J Clin Child Adolesc Psychol. 2020;49(3):405–19. [DOI]
6. Mawson AR. On the association between low resting heart rate and chronic aggression: retinoid toxicity hypothesis. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2009;33(2):205–13. [DOI]
7. Lavigne JV, Gouze KR, Hopkins J, Bryant FB, LeBailly SA. A multi–domain model of risk factors for ODD symptoms in a community sample of 4–year-olds. J Abnorm Child Psychol. 2012;40(5):741–57. [DOI]
8. Liu X, Lin X, Zhou Q, Zhou N, Li Y, Lin D. Family and individual risk and protective factors of depression among chinese migrant children with oppositional defiant disorder symptoms. Front Psychol. 2017;8:508. [DOI]
9. Tang Y, Lin X, Chi P, Zhou Q, Hou X. Multi–level family factors and affective and behavioral symptoms of oppositional defiant disorder in Chinese children. Front Psychol. 2017;8:1123. [DOI]
10. Taghizade S, Mahmoodi Z, Zandifar A, Qorbani M, Mohamadi F, Mehrafzoun N. The relationship model among parent–child relationship, coping responses and behavioral problems in children with attention deficit hyperactivity disorder. BMC Psychiatry. 2022;22(1):596. [DOI]
11. Lin X, Li L, Heath MA, Chi P, Xu S, Fang X. multiple levels of family factors and oppositional defiant disorder symptoms among Chinese children. Fam Process. 2018;57(1):195–210. [DOI]
12. Southwick SM, Bonanno GA, Masten AS, Panter–Brick C, Yehuda R. Resilience definitions, theory, and challenges: interdisciplinary perspectives. Eur J Psychotraumatol. 2014;5:25338. [DOI]
13. Masten AS. Global perspectives on resilience in children and youth. Child Dev. 2014;85(1):6–20. [DOI]
14. Wright MO, Masten AS, Narayan AJ. Resilience processes in development: four waves of research on positive adaptation in the context of adversity. In: Goldstein S, Brooks RB, editors. Handbook of resilience in children. Boston, MA: Springer US; 2013. pp: 15–37. [DOI]
15. Ungar M, Theron L. Resilience and mental health: how multisystemic processes contribute to positive outcomes. Lancet Psychiatry. 2020;7(5):441–8. [DOI]
16. Masten AS. Resilience in developmental systems: principles, pathways, and protective processes in research and practice. In: Multisystemic resilience: adaptation and transformation in contexts of change. New York, NY, US: Oxford University Press; 2021. pp: 113–34. [DOI]
17. Kalisch R, Baker DG, Basten U, Boks MP, Bonanno GA, Brummelman E, et al. The resilience framework as a strategy to combat stress–related disorders. Nat Hum Behav. 2017;1(11):784–90. [DOI]
18. Akbari A, Monirpour N, Mirzahosseini H. The effectiveness of parent–based play–therapy on aggression and and symptoms of oppositional defiant disorder. Quarterly Journal of Child Mental Health. 2021;8(1):126–40. [Persian] [DOI]
19. Bratton SC, Landreth GL, Kellam T, Blackard SR. Child parent relationship therapy (CPRT) treatment manual: A 10–session filial therapy model for training parents. New York, NY, US: Routledge/Taylor & Francis Group; 2006.
20. Mostafavi S, Shaeeri MR, Asghari Moghaddam MA, Mahmoudi Gharaie J. Effectiveness of educating play therapy based on child parent relationship Therapy (CPRT) according Landreth model to mothers on reducing child behavioral problems. Clinical Psychology and Personality. 2013;10(2):33–42. [Persian] [Article]
21. Jafari N, Mohammadi MR, Khanbani M, Farid S, Chiti P. Effect of play therapy on behavioral problems of maladjusted preschool children. Iran J Psychiatry. 2011;6(1):37–42.
22. Garrett M. Play–based interventions and resilience in children. International Journal of Pshychology and Counselling. 2014;6(10):133–7.
23. Barkley RA. Taking charge of ADHD: the complete, authoritative guide for parents. 3rd ed. The Guilford Press; 2013.
24. Scott S, Sylva K, Doolan M, Price J, Jacobs B, Crook C, et al. Randomised controlled trial of parent groups for child antisocial behaviour targeting multiple risk factors: the SPOKES project. J Child Psychol Psychiatry. 2010;51(1):48–57. [DOI]
25. Dopheide JA, Pliszka SR. Attention–deficit–hyperactivity disorder: an update. Pharmacotherapy: The Journal of Human Pharmacology and Drug Therapy. 2009;29(6):656–79. [DOI]
26. Kazdin AE, Glick A, Pope J, Kaptchuk TJ, Lecza B, Carrubba E, et al. Parent management training for conduct problems in children: Enhancing treatment to improve therapeutic change. Int J Clin Health Psychol. 2018;18(2):91–101. [DOI]
27. Fongaro E, Picot MC, Stringaris A, Belloc C, Verissimo AS, Franc N, et al. Parent training for the treatment of irritability in children and adolescents: a multisite randomized controlled, 3–parallel–group, evaluator–blinded, superiority trial. BMC Psychol. 2022;10(1):273. [DOI]
28. Murrihy RC, Drysdale SAO, Dedousis-Wallace A, Rémond L, McAloon J, Ellis DM, et al. Community–delivered collaborative and proactive solutions and parent management training for oppositional youth: a randomized trial. Behav Ther. 2023;54(2):400–17. [DOI]
29. Borden LA, Schultz TR, Herman KC, Brooks CM. The incredible years parent training program: promoting resilience through evidence–based prevention groups. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice. 2010;14(3):230–41. [DOI]
30. Lin X, He T, Heath M, Chi P, Hinshaw S. A systematic review of multiple family factors associated with oppositional defiant disorder. Int J Environ Res Public Health. 2022;19(17):10866. [DOI]
31. Mesman E, Vreeker A, Hillegers M. Resilience and mental health in children and adolescents: an update of the recent literature and future directions. Curr Opin Psychiatry. 2021;34(6):586–92. [DOI]
32. Ding W, Meza J, Lin X, He T, Chen H, Wang Y, et al. Oppositional defiant disorder symptoms and children's feelings of happiness and depression: mediating roles of interpersonal relationships. Child Ind Res. 2020;13(1):215–35. [DOI]
33. Li L, Lin X, Chi P, Heath MA, Fang X, Du H, et al. Maltreatment and emotional and behavioral problems in chinese children with and without oppositional defiant disorder: the mediating role of the parent–child relationship. J Interpers Violence. 2016;31(18):2915–39. [DOI]
34. Gadow KD, Sprafkin J. Child Symptom Inventories manual. Stony Brook, NY: Checkmate Plus; 1994.
35. Merrell KW, Cohn BP, Tom KM. Social–Emotional Assets and Resilience Scales (SEARS). Lutz, FL: Psychological Assessment Resources; 2011.
36. Mohamadesmaiel E, Alipour A. A preliminary study on the reliability, validity and cut off points of the Disorders of Children Symptom Inventory–4 (CSI–4). Journal of Exceptional Children. 2002;2(3):239–54. [Persian] http://joec.ir/article-1-484-en.pdf
37. Mashhadi A, Hosieni Yazdi SA, Asemi Z, Kimyaie SA. The effectiveness of CODIP on improvement of self–concept and enhancement of resilience in children of divorce. Journal of Educational Psychology. 2015;6(2):48–58. [Persian] [Article]
38. Barkley RA, editor. Attention–deficit hyperactivity disorder: a handbook for diagnosis and treatment. 3rd ed. New York & London: Guilford Press; 2006.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
