1- دانشگاه آزاد یزد
چکیده: (70 مشاهده)
زمینه و هدف: نیروی انسانی هر سازمان مهمترین رکن آن سازمان می باشد و رضایت شغلی نقش مهمی را در عملکرد و بهره وری آن سازمان دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی روان درمانی یکپارچه نگر اسلامی گروهی بر رضایت شغلی پرسنل مرد نیروی انتظامی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را پرسنل مرد نیروی انتظامی شهرستان یزد در سال 1401 تشکیل دادند. از بین افراد جامعه،30 نفر داوطلب واجد شرایط از طریق روش در دسترس وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. نمرات پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (1967) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز پرسشنامه رضایت شغلی در پرسنل نیروی انتظامی در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان در مقایسه با گروه گواه با اندازه اثر 62/0 به طور معناداری افزایش پیدا کرد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روان درمانی یکپارچه نگر اسلامی گروهی می تواند به عنوان یک درمان موثر برای بهبود رضایت شغلی پرسنل مرد نیروی انتظامی مورداستفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی