زمینه و هدف: تعریف واژه، تکلیفی است که با استفاده از آن میتوان مختصههای عمدۀ هر واژه یا همان اطلاعات اصلی دربارۀ هر واژه را به دست آورد. نقص در تشخیص مختصههای معنایی تعریفی واژهها، یکی از مشکلاتی است که در کودکان اوتیستیک مشاهده میشود؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامۀ درمانی مبتنی بر آموزش مختصههای معنایی در بهبود مهارت تعریف واژۀ چهار کودک اوتیستیک با عملکرد بالا انجام شده است.
روشبررسی: پژوهش حاضر جزو پژوهشهای شبهتجربی از نوع مطالعات تکموردی و در قالب طرح ABA بود. برای اجرای پژوهش چهار کودک دارای اوتیسم با عملکرد بالا به روش غیرتصادفی ساده و در دسترس انتخاب شدند و برنامۀ درمانی مبتنی بر آموزش مختصههای معنایی بهمدت سیزده جلسه بر روی آنها اجرا شد. نتایج حاصل از اجرای برنامه با استفاده از ترسیم نمودار، تحلیل چشمی، محاسبۀ اندازۀ اثر دیکوهن و درصد بهبودی بررسی شد.
یافتهها: نمودار تغییرات امتیاز جنبۀ محتوایی هر چهار کودک در مرحلۀ درمان، روند صعودی داشته است و در مرحلۀ پیگیری افت امتیاز کودکان ناچیز بوده است. اندازۀ اثر در هر چهار کودک بیشتر از ۰٫۸ بود و همۀ بیماران درصد بالای بهبودی بالینی بهدنبال دریافت برنامۀ درمان را نشان دادند.
نتیجهگیری: طبق نتایج بهدستآمده، برنامۀ درمانی مبتنی بر آموزش مختصههای معنایی، باعث بهترشدن مهارت تعریف واژه در هر چهار کودک شده و نتایج درمانی در مرحلۀ پیگیری نسبتاً پایدار بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |