مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: تنظیم هیجان از مشکلات بسیار مهم در کودکان مبتلا به AD/HD است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی MBSR-C بر خودتنطیمی هیجانی و تاب‌آوری هیجانی دانش‌‌آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی انجام شد. 
روش‌بررسی: در روشی شبه‌آزمایشی، ۲۴ دانش‌آموز مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی به‌شیوهٔ دردسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس تاب‌آوری کودک ‌و نوجوان-۲۸ انگار و لیبنبرگ و چک‌لیست تنظیم هیجان شیلدز و سیسچتی استفاده شد. برنامهٔ MBSR-C به‌مدت هشت جلسه در گروه آزمایش صورت گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. برای پردازش داده‌ها، SPSS نسخهٔ ۱۸ و برای تحلیل داده‌ها، MANCOVA به‌کار گرفته شد. سطح معناداری در تمام آزمون‌ها برابر با ۰٫۰۵ بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد MBSR-C بر خودتنظیمی هیجانی (۰٫۰۰۱>p) و تاب‌آوری هیجانی (۰٫۰۰۱>p) دانش‌آموزان مبتلا به بیش‌فعالی مؤثر بود. دو گروه در مؤلفهٔ مراقبت (۰٫۰۳۰=p) تفاوت معنا‌دار داشتند. همچنین، در مؤلفه‌های خودتنظیمی هیجانی و تفاوت‌ها در مؤلفه‌های هیجان منفی/بی‌ثباتی (۰٫۰۰۱>p) و تنظیم هیجانی (۰٫۰۰۶=p) معنا‌دار به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: براساس این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت MBSR-C در تعدیل و تنظیم خلق و هیجانات و افزایش تاب‌آوری کودکان مبتلا به AD/HD مؤثر است. پیشنهاد می‌شود روش کاهش استرس براساس بهوشیاری در کنار سایر مداخلات در تنظیم عواطف منفی این کودکان به‌کار رود.