جلد 9 - شماره سال ۱۳۹۸
جلد (9): 43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Esmailpoor M, Shaker Dioulagh A. A comparison of self-concept of school and mindfulness between specific learning disabilities, hyperactivity and normal Ardabil student’s in sixth school level. MEJDS 2019; 9 :43-43
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-954-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-954-fa.html
اسماعیل پور معصومه، شاکر دولق علی. مقایسۀ خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری خاص، بیش‌فعالی و عادی. مجله مطالعات ناتوانی. 1398; 9 () :43-43
مقایسۀ خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری خاص، بیش‌فعالی و عادی
1- واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (2839 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلالات یادگیری ویژه و بیش‌فعالی از شایع‌ترین مشکلات در کودکان ابتدایی است. این پژوهش با هدف مقایسۀ خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه، بیش‌فعالی و عادی ششم ابتدایی در شهر اردبیل صورت گرفت.
روش‌بررسی: روش پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه‌ها علّی‌مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامِ دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری و عادی دورۀ ابتدایی مشغول به تحصیل، در مراکز اختلالات یادگیری و استثنایی (۲۵۶=N) و مدارس عادی دورۀ ابتدایی (۳۱۱۱۲=N) شهر اردبیل در سال ۱۳۹۶ بود که نود نفر (سی نفر با اختلال یادگیری، سی نفر بیش‌فعالی و سی نفر عادی) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامۀ خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی (Maas) بررسی شدند. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) و با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری SPSS صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد بین خودپندارۀ مربوط به مدرسه در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه، بیش‌فعالی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به‌طوری که دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش‌فعالی در ذهن‌آگاهی و خودپندارۀ مربوط به مدرسه نمرات پایینی در مقایسه با دانش‌آموزان عادی کسب کردند (۰٫۰۰۱>p). نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد بین دو گروه دارای اختلال یادگیری و بیش‌فعالی تفاوت معناداری در خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، برنامه‌ریزی و آموزش‌هایی برای افزایش میزان خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری و بیش‌فعال پیشنهاد می‌شود. همچنین بر لزوم اجرای برنامه‌های آموزشی و درمانی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش‌فعالی تأکید می‌گردد.
روش‌بررسی: روش پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه‌ها علّی‌مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامِ دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری و عادی دورۀ ابتدایی مشغول به تحصیل، در مراکز اختلالات یادگیری و استثنایی (۲۵۶=N) و مدارس عادی دورۀ ابتدایی (۳۱۱۱۲=N) شهر اردبیل در سال ۱۳۹۶ بود که نود نفر (سی نفر با اختلال یادگیری، سی نفر بیش‌فعالی و سی نفر عادی) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامۀ خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی (Maas) بررسی شدند. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) و با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری SPSS صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد بین خودپندارۀ مربوط به مدرسه در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه، بیش‌فعالی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به‌طوری که دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش‌فعالی در ذهن‌آگاهی و خودپندارۀ مربوط به مدرسه نمرات پایینی در مقایسه با دانش‌آموزان عادی کسب کردند (۰٫۰۰۱>p). نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد بین دو گروه دارای اختلال یادگیری و بیش‌فعالی تفاوت معناداری در خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، برنامه‌ریزی و آموزش‌هایی برای افزایش میزان خودپندارۀ مربوط به مدرسه و ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری و بیش‌فعال پیشنهاد می‌شود. همچنین بر لزوم اجرای برنامه‌های آموزشی و درمانی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش‌فعالی تأکید می‌گردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
