جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱
جلد (12): 185 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fallahi S, Azmoudeh M, Mesrabadi J, HosseiniNasab S D. Comparing the Effectiveness of Couple Therapy Based on Choice Theory With Spiritual Psychotherapy Based on Forgiveness on Life Expectancy of Women at Risk of Divorce. MEJDS 2022; 12 :185-185
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2879-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2879-fa.html
فلاحی شهلا، آزموده معصومه، مصرآبادی جواد، حسینی نسب سید داوود. مقایسهٔ اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب با روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش بر امید به زندگی زنان درمعرض طلاق. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :185-185
شهلا فلاحی1 
، معصومه آزموده*2 ، جواد مصرآبادی3 ، سید داوود حسینی نسب4
، معصومه آزموده*2 ، جواد مصرآبادی3 ، سید داوود حسینی نسب4
1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- ستادیار، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3- استاد، گروه علوم تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- ستادیار، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3- استاد، گروه علوم تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده: (920 مشاهده)
زمینه و هدف: افزایش طلاق و نارضایتی زناشویی سبب شده است تا میزان گرایش به‌سمت طلاق روند افزایشی پیدا کند. پژوهش حاضر به‌منظور مقایسهٔ اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب با روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش بر امید به زندگی زنان درمعرض طلاق انجام شد.
روش‌بررسی: روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و با دو مرحله پیگیری (یک‌ماهه و سه‌ماهه) بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنانی تشکیل دادند که در بازهٔ زمانی بهار سال ۱۴۰۰ به شورای حل اختلاف شهرستان مریوان ارجاع داده شدند. از بین این زوجین شصت زن واجد شرایط داوطلب به‌صورت دردسترس وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب و روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش) و یک گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه بیست نفر). زوجین هر دو گروه در چهار مرحلهٔ سنجش مذکور به پرسش‌نامه‌ٔ امید به زندگی (اسنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های کای‌دو، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰٫۰۵ در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمرات متغیر امید به زندگی در گروه زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب و گروه روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش به‌طور معناداری بیشتر از گروه گواه به‌دست آمد (۰٫۰۰۱>p). میانگین نمرات امید به زندگی در گروه زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب به‌طور معناداری بیشتر از گروه روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش بود (۰٫۰۰۱>p). در دو گروه آزمایش، تفاوت معناداری در میانگین نمرات امید به زندگی بین مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، بین مراحل پیش‌آزمون با پیگیری یک‌ماهه و پیگیری سه‌ماهه، بین مراحل پس‌آزمون با پیگیری یک‌ماهه و پیگیری سه‌ماهه و بین مراحل پیگیری یک‌ماهه با پیگیری سه‌ماهه مشاهده شد (۰٫۰۵>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب درمقایسه با روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش در افزایش امید به زندگی زنان درمعرض طلاق تأثیر بیشتری دارد.
واژه‌های کلیدی: زوج‌درمانی مبتنی‌بر نظریهٔ انتخاب، روان‌درمانی معنوی مبتنی‌بر بخشش، امید به زندگی، زنان درمعرض طلاق
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Myers JE, Madathil J, Tingle LR. Marriage satisfaction and wellness in India and the United States: a preliminary comparison of arranged marriages and marriages of choice. Journal of Counseling & Development. 2005;83(2):183–90. [DOI]
2. Waite LJ, Lehrer EL. The benefits from marriage and religion in the United States: a comparative analysis. Population & Development Review. 2003;29(2):255–75. [DOI]
3. Amato PR. Research on divorce: continuing trends and new developments. J Marriage Fam. 2010;72(3):650–66. [DOI]
4. Härkönen J. Divorce: trends, patterns, causes, and consequences. In: Treas J, Scott J, Richards M; editors. The Wiley-Blackwell companion to the sociology of families. John Wiley & Sons; 2014.
5. Eslami M, Yazdanpanah M, Andalib P, Rahimi A, Safizadeh M, Dadvar A, et al. Development of a questionnaire to measure perceived reasons for divorce seeking: an instrument development study. Electron Physician. 2018;10(7):7071–7. [DOI]
6. Aghajanian A, Thompson V. Recent divorce trend in Iran. Journal of Divorce & Remarriage. 2013;54(2):112–25. [DOI]
7. SHARGH. Az har se ezdevaj yek ezdevaj be talagh monjar mishavad [One out of three marriages leads to divorce]. [Internet]. 2021. https://www.sharghdaily.com/
8. Ubaidi BAA. The psychological and emotional stages of divorce. J Fam Med Dis Prev. 2017;3(3):1–4. [DOI]
9. Niknam M, Hoseinian S. Effectiveness of Fisher’s rebuilding after divorce intervention on self-concept and hope of women after divorce. Quarterly Journal of Psychological Methods and Models. 2021;12(43):70–82. [Persian] [Article]
10. Alizadeh Aghdam MB. Barrasi mizane omid be ayande dar beyne daneshjooyan va avamel moaser bar an [A study of hope in the future among students and its affecting factors]. Journal of Applied Sociology. 2013;23(4):189–206. [Persian]
11. Masi CM, Chen HY, Hawkley LC, Cacioppo JT. A meta-analysis of interventions to reduce loneliness. Pers Soc Psychol Rev. 2011;15(3):219–66. [DOI]
12. Alimoradi S, Rafienia P, Sabahi P. Effect of cognitive-behavioral group therapy on the hopeless and loneliness among divorced women. Journal of Research and Health. 2016;6(2):213–21. [Article]
13. Ripley J, Solfelt L, Ord A, Garthe RC, Worthington EL, Channing T. Short- and long-term outcomes of hope focused couple therapy. Spiritual Clin Pract. 2021. [DOI]
14. Snyder CR. Hypothesis: There is hope. In: Snyder CR; editor. Handbook of hope theory, measures & applications. Amsterdam: Elsevier; 2000. [DOI]
15. Grewal PK, Porter JE. Hope theory: a framework for understanding suicidal action. Death Studies. 2007;31(2):131–54. [DOI]
16. Meadows LA, Kaslow NJ, Thompson MP, Jurkovic GJ. Protective factors against suicide attempt risk among African American women experiencing intimate partner violence. Am J Community Psychol. 2005;36(1–2):109–21. [DOI]
17. Mascaro N, Rosen DH. Assessment of existential meaning and its longitudinal relations with depressive symptoms. J Soc Clin Psychol. 2008;27(6):576–99. [DOI]
18. Khojasteh Mehr R, Parsi E, Shirali Nia Kh. The moderating role of positive emotion on the relationship between negative emotion and destructive marital exchanges in women. Family Psychology. 2015;2(1):49–58. [Persian] [Article]
19. Glasser W. Control theory in the classroom. Perennial Library/Harper & Row Publishers; 1986.
20. Nasr Esfahani N. The effect of choice theory training through group learning method on increasing marital intimacy of women. Journal of Woman & Study of Family. 2010;3(8):105–14. [Persian] [Article]
21. Stoye J. Choice theory when agents can randomize. J Econ Theory. 2015;155:131–51. [DOI]
22. Amiri M, Aghamohammadian Sherbaf HR, Kimiayi A. Asar bakhshiye rooykard vagheiyat darmani gorouhi bar manba kontorol va rahbord haye moghabele’i [Effectiveness of group reality therapy training in the locus of control and coping strategies]. Thought & Behavior in Clinical Psychology. 2012;6(24):59–68. [Persian]
23. Amani A. The efficacy of reality therapy on marital commitment and self esteem of couples. Journal of Family Counseling and Psychotherapy. 2015;5(2):1–23. [Persian] [Article]
24. Arabpour E, Hashemiyan K. The effectiveness of couple therapy via reality therapy method on the improvment of intimacy relations of couples. Educational Psychology Quarterly. 2011;3(1):1–13. [Persian] [Article]
25. Hadi M, Janbozorgi M. Asar bakhshiye darman yekparche tohidi bar moallefe haye shakhsiat va bilini [The effectiveness of monotheistic integrated therapy on personality and clinical components]. Psychology and Religion. 2009;2(2):71–104. [Persian]
26. Hackney CH, Sanders GS. Religiosity and mental health: a meta-analysis of recent studies. J Scientific Study of Religion. 2003;42(1):43–55. [DOI]
27. Shamloo E, Ghasemi M, Rezvani F. The effectiveness of spirituality training in reducing marital conflicts. Journal of Social Work Research. 2019;4(13):95–120. [Persian] [Article]
28. Fincham F, Beach SRH. Forgiveness and marital quality: precursor or consequence in well-established relationships? J Posit Psychol. 2007;2(4):260–8. [DOI]
29. Bonanno GA. Loss, trauma, and human resilience: have we underestimated the human capacity to thrive after extremely aversive events? Am Psychol. 2004;59(1):20–8. [DOI]
30. Worthington EL, Wade NG. Handbook of forgiveness. London: Routledge; 2019.
31. Gordon KC, Baucom DH, Snyder DK. Treating couples recovering from infidelity: an integrative approach. J Clin Psychol. 2005;61(11):1393–405. [DOI]
32. Delavar A. Educational and psychological research. Tehran: Virayesh Pub; 2015. [Persian]
33. Snyder CR, Harris C, Anderson JR, Holleran SA, Irving LM, Sigmon ST, et al. The will and the ways: development and validation of an individual-differences measure of hope. J Pers Soc Psychol. 1991;60(4):570–85. [DOI]
34. Khozaymeh V, Safariyan Tosi MR. Cognitive-behavioral instruction on anxiety and hope of mothers of children with learning disability. Middle Eastern Journal of Disability Studies. 2018;8:118. [Persian] [Article]
35. Kermani Z, Khodapanahi MK, Heydari M. Vizhegi haye ravan sanji moeghyas omid Snyder [Psychometric properties of Snyder Hope Scale]. Journal of Applied Psychology. 2012;5(4):7–23. [Persian] [Article]
36. Abbasi H, Ahmadi SA, Fatehizadeh M, Bahrami F. Effect of couple therapy based on the choice theory on social commitment of couples. J Edu Commun Health. 2017;4(2):3–10. [Persian] [DOI]
37. Ghafoori S, Mashhadi A, Hasan Abadi H. The effectiveness of spiritual psychotherapy based on forgiveness in order to increase marital satisfaction and prevent marital conflicts of couples in the city of Mashhad. Journal of Fundamentals of Mental Health. 2013;15(4):45–57. [Persian] [Article]
38. Worthington, jun. EL. An empathy-humility-commitment model of forgiveness applied within family dyads. J Family Therapy. 1998;20(1):59–76. [DOI]
39. Monsefi S, Ahadi H, Hatami HR. Investigate the effectiveness of supportive group reality therapy on the hope and responsiblity of divorced women of victim of domestic violence. Psychological Science. 2018;17(69):567–74. [Persian] [Article]
40. Ghorbanalipour M, Najafi M, Alirezalou Z, Nasimi M. The effectiveness of reality therapy on happiness and hope in divorced women. Family Counseling and Psychotherapy. 2014;4(2):297–317.[Persian] [Article]
41. Glasser W. Counseling with choice theory: the new reality therapy. New York: Harper Perennial; Reprint edition; 2001.
42. Wubbolding RE, Brickell J, Imhof L, Kim R, Lojk L, Al-Rashidi B. Reality therapy: a global perspective. International Journal for the Advancement of Counselling. 2004;26(3):219–28. [DOI]
43. Boromand R, Sadeghifard M, Samavi SA. The effectiveness of group counseling based on the choice theory on reducing marital conflicts. American Journal of Life Science Researches. 2013;1(1):11–9.
44. Farhadi A, Salehin S, Aghayan S, Keramat A, Talebi S. The effectiveness of reality therapy based on choice theory on marital intimacy and sexual satisfaction of newly married women. Avicenna J Nurs Midwifery Care. 2020;28(2):83–92. [Persian] [DOI]
45. Sedghi M, Ghaffari O, Kazemi R, Narimani M. Comparison of the effectiveness of couple therapy methods in the theory of Choice, acceptance and commitment (ACT), and integrative couple therapy in marital commitment of couples. Journal of Psychological Science. 2019;18(81):1069–80. [Persian] [Article]
46. Rahmanian M, Moein Samadani M, Oraki M. Effect of spirituality therapy on hope of and life style improvement of breath cancer patients. Journal of Applied Counseling. 2017;7(1):101–14. [Persian] [Article]
47. Safara M, Khanbabaee M, Khanbabaee M. The effectiveness of spirituality-based group counseling on purpose in life and personal growth in girls of divorced families. Journal of Fundamentals of Mental Health. 2020;22(4):203–9. [Persian] [Article]
48. Worthington EL. Steps to REACH Forgiveness and to Reconcile. First edition. Pearson Learning Solutions; 2008.
49. Wade NG, Hoyt WT, Kidwell JEM, Worthington EL. Efficacy of psychotherapeutic interventions to promote forgiveness: a meta-analysis. J Consult Clin Psychol. 2014;82(1):154–70. [DOI]
50. McCullough ME, Rachal KC, Sandage SJ, Worthington EL, Brown SW, Hight TL. Interpersonal forgiving in close relationships: II. Theoretical elaboration and measurement. J Pers Soc Psychol. 1998;75(6):1586–603. [DOI]
51. Worthington EL, Kurusu TA, Collins W, Berry JW, Ripley JS, Baier SN. Forgiving usually takes time: a lesson learned by studying interventions to promote forgiveness. J Psychol Theol. 2000;28(1):3–20. [DOI]
52. Worthington EL. Forgiveness and reconciliation: theory and application. London: Routledge; 2013. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
